Дөрвөн ахтай а йлын бага охин болон тө рсөн би эр хүнийг ах нараараа төсөөлөн боддог байлаа. Тө рсөн цагаас хойш хорин долоон болоход хүнтэй үе рхэж, ун таж, найзлан, на ргиж явж байсан ч зү рхний хо вдолд төсөөлөгдөн ца мхагт цоо жлогдсон “ха нхүү” маань гарч ирээгүй л байлаа.
Гэтэл өнгөрсөн зун надаас хоёр дүү, яг л минийх байхаар тэр маань а мьдралд орж ирэх нь тэр. Амьдралын фи лософи, ааш зан яг таа рсан тэр маань даанч ну тгийнхаа нэгэн /цуу тай охинтой/-тэй үе рхэж байсан. Гэсэн ч тэр охин хө дөө, харин бид хоёр хотод…
Хамт орондоо хэ втэж байхад өнөөх охин залгана, харин тэр утсаа авахгүй, авсан ч мэдээж надтай байгаагаа хэлэхгүй. Би ч тэрэнд нь юу ч хэлэхгүй байсаар намрын өдрүүд ирж, найз охин нь хо тод ирлээ.
Хамт хэ втэж байхдаа тэр охиноос н амар ирэхээс нь са лна /тэрэндээ ха йргүй, дээр нь охин нь учиргүй ха ртай, аав ээж гэр бүлийнхэн нь охины я вдал суу длаас болоод ду ргүй/ гэдэг байсан. Гэвч өнөөдрийг хүртэл тэр хоёр ч са лаагүй.
Би ч хү лээсэн хэвээр. Нэгэн орой тэр охин нь бие ө*дөөд, гэртээ ганцаараа, ча мгүй байж ча дахгүй гээд ме ссежээр буллаа. Олон ч удаа за лгав. Харин гараа дэ рлүүлээд хэ втэж байгаа залуу маань
“Би яахаа мэдэхгүй байна” гэсэн үг хэлээд нэгэн өглөөг үдлээ. Тэр шөнөөс хойш хоёр хо ногийн дараа энэ зо влон яг надад тохиов. Ажил дээрээ байхад “чи тү рүүлээд ха рьж бай, найздаа мод буу лгаж өгөөд очно” гэв.
Би ч юм бодолгүй дуулгавартай гэгч нь гэ ртээ харив. Гэвч 22.00, 23.00, 01.40 цаг болсон ч байдаггүй. Утас нь дуу дсан авахгүй, ме ссеж бичсэн ч хариу байхгүй байсаар өглөөг угтлаа.
Ажил дээрээ уу ртай су уж байхад ирээд ” юу ч болоогүй юм шиг хоо лонд орох уу” гэв. Миний өмнө яаж утсаа авахгүй, хариу өгөхгүй байсаныг нь мэдэх болохоор зү рх хурдан, хурдан цо хилж, ха рдах сэтгэл цаанаас ор гилон бу цалж байв.
Юу ч хэлэлгүй “Чамайг ха йрласан намайг уу члаарай” гэсэн ме ссеж явуулаад л өнгөрлөө. Гэртээ ганцаараа хаалга тү гжихгүй, хүйтэн оронд хэ втэж байхдаа
“Нөгөө охинтой нь уулзаж ярилцан, өөрт нь хэрхэн ху дал хэлж байсан, бид хоёр нэг эрийг харж суу гаа талаар хэлмээр са нагдаж байлаа. Үнэхээр “хүний хо ёрдох ч юм шиг”, “хү лцэнгүй сэ тгэлтэй тэ нэг ч юм шиг” байх нь үнэхээр хэ цүү байна.
“Ү лгэрийн ха нхүү” болон а мьдралд маань орж ирсэн энэ залууг би а лдмааргүй байна. Яах ёстой юм бол… Зү рхний ха йрынхаа төлөө хүний охины сэ тгэлд юм үлдээж, эр бу лаацалдаж явах ёстой юм уу…
